 |
เป็นชื่อเรียกข้าวที่เอาเปลือกออกโดยวิธีการตำ (ซึ่งเป็นเทคโนโลยี่
ในสมัยโบราณที่ชาวบ้านทั่วไปใช้) ด้วยครกกระเดื่องโดยใช้เท้าหรือใช้สาก ตำด้วยมือ เรียกว่า ซ้อมมือ คนไทยรู้จักกระเทาะเอาเปลือกข้าวออกด้วยการซ้อมมือหรือใช้ครก กระเดื่องมานานเท่าไรไม่ปรากฏชัดเจน แต่การสีข้าวด้วยวิธีดั้งเดิมนี้ค่อยๆ หมดไป เมื่อมีการนำเครื่องจักรมาใช้สีข้าวในสมัยรัชกาลที่ 5 ที่กรุงเทพฯ ขณะที่ในชนบทที่ห่างไกล ยังมีครกกระเดื่องใช้ในชานเรือนหรือใช้กันใน ชุมชนอยู่ หลายๆบ้านเอาข้าวมาตำโดยช่วยกันออกแรง ลานตำข้าวในสมัย นั้นจึงเป็นแหล่งสังสรรค์ของคนหนุ่มสาว ชาวไทยเลิกใช้ครกกระเดื่องกัน จริงๆก็ราว 50 ปีกว่าๆมานี้เอง หลังจากตำข้าวแล้วจะได้แกลบปนอยู่กับข้าวกล้อง ต้องนำมาฝัดเอา แกลบออกด้วยกระด้ง แกลบมีลักษณะเบาจึงปลิวออกมาเวลาฝัด ข้าวที่ได้ จากการตำและข้าวที่สีสัก 2-3 ครั้ง จะมีคุณภาพใกล้เคียงกัน คือเส้นใยและ จมูกข้าวบางส่วนหลุดไป |